bir çocukluk hastalığıydı şiir bende
âmâ bir kuşun sızısıyla doluydu kulağım
benim ne sen gibi güneşim oldu sabahlarımda
ne de sen gibi ay ışığım geceler...
İyi günde
Kötülükte
Hastalıkta ve sağlıkta
İlkini geçelim de
diğerleri bırakmıyor peşimi
Ne dostlar hatırlıyorlar
ne de sevgili
Sokağa varmadan önce a...
İşi bırakıp şairliğe başlayayım diyorum
Memurluk
masa başı ve dört duvar kalmadı umudum
Evet 15’inden 15’ine mesudum
Hata yapıyorum. Nerede yaptığım konusunda iç sesimle henüz bir fikir birliğine varamadık ama bir hata söz konusu olduğu çok açık. Saat yedi buçuk. Bir şeye b...
Kuytularda adım
Bir giz gibi bıraktım kendimi
Yağmur yağar hafif hafif
Islatır geçenleri, geçmişleri
Seyrettim başıma gelenleri
Dionysos adına tüm sahne...
Bana cehennemini ver
Vaadler aklımın belini kıramaz
Hazinenden bana ne verdiysen
Neyle yaklaştıysan ruhumun yamacına
Onu kuru bir ağaç gibi susuz bırakt...
Ahmaktır kadını hafife alan erkek
Ona şefkat bekleyen bir kedi gibi bakar.
En uysal kadından bile ürkmeli oysa.
Çünkü onun göğsünde bir yamyam zincire vur...
Başlar doğası gereği
Bir lahit mezarı doldurmaya çalışırken
Tutulan kolların iyileşince
Oyna
Şimdi yakından bakılıyor
Ceset torbalarına
Açılınca sarını...
sayfalarını kırmakta yetmiyor
kaldığım yerleri tekrar tekrar okumuşum gibi bir hava
ezber et
itaat et
yaklaş ve sitem et
söv ama olsun ta ciğerden
öp e...
Şiirle örtülür sokakta ölen her insanın cesedi.
Seslendirilen değil yazılan sözcüktür
hayatı kendi anlamına doğru iten/çeken.
Sözcük, taşıdıklarından kurt...
Gerçek hikayesi biraz mesafe koyunca zavallı insana,
rehavet bir anda sandalyesinin kenarında belirip en yumuşak karnı olan hayâlinden enjekte olur insanın...
Saklı olduğun yerden çık
Ne kadar zamandır karanlıktasın?
Sana gölge eden korku duvarlarını yık
Ruhuna bezenenler gün ışığında parlasın
Saklandığın o kuy...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok