ağzın, yeni açmış bir mor sümbül dalı:
şarkılara uğrak her makamda.
burnun, şiiri tüten iki göz odalı ev
kirpiklerinse patika yollardan denizlere açılan...
yüzün, bir çocuğun camdan izlediği gök yüzü,
ellerin, ağaçlara şarkı söyleyen kuşlar kadar nahif...
sesinin ışıltısı
sesinin kokusu
şiirime esiyor
dudaklarından yankılanarak.
saçlarını dağıtıyor şaşkın rüzgarlar koynumda
kışın ortasında açan bir çiçek oluyor avuçların
nasıl da sıcak
akıp gelen şiirine tutunuyorum kendimi bırakarak.
