Garip,

bir yaz daha bitmekte, bihaber ve pişman

kim bilir bu arada kimler öldü, kimler doğdu

kim bilir kimler ne kadar güldü, ne kadar ağladı

gökyüzünü kara bulutların sardığı günlerden yazıyorum


Garip,

pencerenin önüne gelen güvercinlerin sesleri cephede bile unutamayacağım cinsten

beni her yağmurda ve rüzgarda başka bir yerlerden çağırıyorlar gibi hissediyorum

bir kar yağsa belki öleceğim, belki de bir pişmanlığım gelecek aklıma

gökyüzünü kara bulutların sardığı günlerden yazıyorum


Garip,

yılların her anının güzel geçmesi gerektiğine inanmak ne tuhaf

yaşanamaz öyle kederden, kaygılardan muaf

birdenbire gelen bir haber sonrası uzun bir yolculuğa çıktım

gökyüzünü kara bulutların sardığı günlerden yazıyorum.