Ruhum sıkılıyor. Beni uyutmayan bir şeyler var bu gece. Sonsuzluğa karışacağım, müzik notaları darbe yapacak zihnime. Vurgun yiyeceğim, sanata soyunacağım. Bunun için çok bekledim. Yüz yıldır geceleri sabahlara kavuşturan bendim. Vaktim doldu artık, beynimde son bir kurşuna yer açıldığını çektiğim tetikle fark ettim. Ben getirdim dünyanın sonunu kanlı tırnaklarımla, bak şimdi ellerim titriyor, her şeyi mahvettim, onlar artık sizin. Yeter ki dokunmayın bana, konuşmayın benimle. Toprağın yirmi kat altına gömüleceğim, yüzüm kış ayazlarını yalayacak, böcekler vücudumda kemirilebilecek yer arayacak. Yeter ki susun artık, ruhum sıkılıyor. Kafama sıkacağım. Sadece bir mermi; ve her şey bitecek. Güneş bir daha doğamayacak ana rahminden. Niks ağlayacak. Her şey benim ölümümle sonlanacak.