Acı

Benim seni sevmem, senin kendini sevmene yetmedi. Senin beni sevmemen ise benim kendimi sevmeme neden olmadı. Beni sevmediğini anladığımda, Sancılı, belirsiz ve kurban duygusuna dönüştü yaşadıklarım. Seni nasıl seveceğimi öğrenmeme izin vermedin. Çünkü...

Insanın en büyük cesareti kaçmaktır. En güzel cesareti de korkmaktır. Peki biz neyden kaçıyor ve nelerden korkuyoruz?

Aşk ve cesaret sizce güzel ikili değil mi?

bu tarz kitaplar arıyorum;

Yazarla iletişim içinde olan kurmaca bir karakterin bulunduğu yazara laf atan veya onunla diyaloğa giren karakterlerin olduğu eserler önerir misiniz.?

Anla(ya)madığını sevebilmek.

"Belki de anlayamadığımız şeyleri de sevmeliyiz." der "Veba" kitabında Albert Camus. Sahi, sevebilmek için mutlaka anlamamız mı lazım karşıdakini? Günlük hayatımızdan örnekler verecek olursak üzerine anlam yüklediğimiz nesneler, hayvanlar, insanlar, bitkiler ve daha nicesini anlamak için kaçımız oturup düşündük, önce bunu sorgulamak lazım tabii. İnsanoğlunun garip bir varlık olduğunu sanıyor...

Bitirebilmeyi Öğrenmek

Ne tuhaf, bazı şeylerin sonuna geldiğini bilmek ama bitirememek. Bittiğini kabullenmek ama bitmesini istememek. Bile bile eziyet ediyorsun kendine ama ondan da sadistçe bir zevk alıyorsun.

Sanat kim/ne içindir?

Sanat sanatçı içindir. Sanatçının duygularının hatta bazen sadece hayal gücünün dışa vurumudur

Şiir

Bi’ gün şiir yazan birine denk gelirsem demiştim. Ne zamandı, hangi kaygılı zamanımdı bilmiyorum. Geldim de… Şiir yazan birine denk gelmek bi’ bankta otururken yanına bi kedinin usulca yanaşması gibi, onun kelimeleriyle konuşup, onun kapısının önünde beklemek, kelimelerine komşu olmak,bütün duygularına dokunmak… İçinde kaybettiğin coşkuyu yeniden bulmak gibi, koşmak ve her şeye rağmen yetişme...

I DON'T KNOW WHERE THE BLACK SUN ENDS

And Where You Start All Black and White A dream within a nightmare Maybe I don't know I'm not so sure anymore Like the youth Slowly Abandoning All bodies We also Leave Our old selves Behind But the Black Sun Never goes away Always here Shining Darker than ever

Çare

Her sabah suyuna sevgi kattığım karanfili bugün unutmuşum sevgili yoldaşım.Suyuna zehir katmış gelip bir kendini bilmez.Ne yapmalıyım ona? Kanına can mı vermeliyim, canına katran mı? Karanfilimin boynu bükülmüş yoldaşım. Toprağı karaya bulanmış ağlıyor kana kana. Kendimi halıya mı sermeliyim? Duvara mı çarpmalı? Yoldaşım yolumu sualime yönelttim bana bi çare…

Beklemek

Beklemek insanın en derin umudu sanki. Hele bir de gelmeyeni bekliyorsan. Bazı şeyleri ya da insanları orada olmadığını, nefesinin bile oradan geçmediğini bile bile beklemek. Nedendir bu umut nereden gelir? Sevmekten mi ? Sevmektense ne acı. Umuduna bir de sevda karışmış. Acın seni alıp ikiye katlamış. O beklemek ki içine sevda girmişse bir ömür bekletir adamı. Kanına zehir bulaşana kadar bekle...

Ağrı

Kanadıma sardığım yükleri bıraktım Usulca sarkıttım en ücra köşede Edindiğim savaşları yitirdim Barıştım kendi sebeplerimle Kalmayan bütün yakarışlara Kaçtığım bütün tenhalara son kez yürüdüm Yürüyen yüreğime de sessizce fısıldadım Her seferinde her hatırlayışta Her badirenin sebebi sen değilsin Sen bütün karanlıklara fener Çıkmazlara yol değilsin Kendine yetiş kaybolan hatrına ba...

Ümidime Bekleyişime Sağlık

Kendi çocukluğunun mahcubiyeti olan günlerden kaçıyorum biraz.Biraz kendimden kaçıyorum.Dünü silip bugüne katıyorum umudumu.Gelmiyor gelecek gitmiyor gidecek.Yerinde atıyor kalbimin korkusu.Bu korku ki kendinle bırakıyor seni.Elinde avucunda olan tüm cesaretin yerine bekleyiş atıyor.Bekleyiş bir uzun yol şarkısı, sarıp sarıp dinlediğim, her dinleyişte farklı bir duyguya katıldığım.Bekleyiş sonu...

Dert

Dermanımı aradığım yollar batak Adım attığım yer ya külfet ya sapak Boğuluyorum sesimle düğümleri açın Açın ki arayışımın kapıları aralansın Açın ki sesim sessizliğinize sarılsın Gönlüm çıksın bu bataktan Asfaltın sıcağına karışsın Yürüyecek bir sebep, gidilecek bir kapı Bir sokak en ücrada Fısıldaşmaların tenhasında bir cevap Bana gelen, bana giden Yine de benden öteye gidemeyen ...

Yolculuk

Bir parıltı uğruna kaldığım zifiri karanlık Bir sevda uğruna yaşadığım yalnızlık Ve senin için sensizlik Zor , acımasız ve dayanılmaz Hatıralara söz verdim hep Hatırlanacak Ve hiç unutulmayacak olacaklarına Sefere çıktım kalbimin derinliklerine Senin isminin zikir edilmediği yerlerine

Kimsesiz

Gecenin ilerleyen saatlerinde asmış kendini. Çok üzülen olmadı beklendiği gibi Bir namaz kılındı, iki kadın ağladı, Ve bir fatiha ile herkes unutup dağıldı.

HAYAT

Garip bir yoldaştır hayat! Bazen bir kalpte, bazen bir bankta, bazen de bir odadan ibarettir hayat. Yaşamaktı azizim yaşamak sevmekle başlardı hayat. Hayat bir pusulaya benzer, teknenin ucunda dalgalanan çılgın sularda sevdiğini bulmakmış yaşamak....

BARTLEBY

“Bir kimse o nasıl olursa olsun, onu olduğu gibi kabul edebiliyor muyuz? Kendimiz başta olmak üzere, bir kimsenin kendi tercih ettiği gibi var olmasına izin verebiliyor muyuz?”

Bilerek yanlış söylediğiniz sözcükler

Şarz. "Sen de mi?" diyorlar. Ne demek sen de mi? "Şarz" olması gereken sözcüğü "şarj" yaptılar diye boyun mu eğeceğiz yani? :)

İmzalı kitap

Elimde kalan kitapları dağıtıyorum. Şahsım tarafından kaleme alınmış. Bir de kayseri civarı olanlar instadan şey yapsın.

erenler niyetine

Güller bahçesinden geldin de bula bula sızı diken mi Mahşer-i azaba vardın da yaptıkların hukukuna şahit mi Dünyeviye dalıp unuttun da içtiğinde acı şerbet mi Dalma nefis dalma beşeriye, ahiretini yakmaya değer mi

GEÇMİŞ

Geçmişte yaşanılmış her acı geleceğinize yön verir. Yeterki benim gibi takılı kalmayın , çok düşünmeyin,insanlardan uzaklaşmayın. Ruh hali değişimleri çok yaşamayın. İnsan geçmişe düşündüren asıl şey içindeki hissettiği acı değil, acı insanı geçmişi düşündürmez, acı veren hissiyatin asıl sebebi sizden giden insana haketmediği değerdir. Unutmayın! İnsanlar acımasız ve vefasız, bugün doğru...

Karamsarlık

Dünya sanki benim için karanlık insanlar için aydınlık bir yer gibi. Hissettiğim şey yalnızca karamsarlık. Her geçen gün çoğalarak bir girdabın içinde boğuluyor hissetmek ne acı ...

Kaçarken

En çok kaçmak istediğimde yine dönüp dolaşıp karşılaşıyorum kendimle. En büyük yıkılışlar kendi içimde. Ne gerek vardı bunca döküntüye, kalbim kararıyor hissediyorum. Karanlık bir kalp ışığı görmek için çabalar mı hiç? Olduğu yerde kalıp yok olmayı beklemez mi ? Karanlığım beni yok ediyor hissediyorum. Hoşça kalın dostlar ben karanlığımda yok oluyorum.

ÇIPLAK BEDENİNDE

Şiirler dans ediyo ve Sırtı ürperiyo bir yerlerden esen rüzgar kıskanırcasına tenine dokunuyo Soğuğu getiriyo ona Buz gibi kesiliyo Şiirlerle yıkanan kadın Gülüşü soluyo Rüzgara lanet olsun

Sabırhane Kahyası Karakterlerinin Yaratılışı

Merhaba arkadaşlar. Herkese üretken zihinler dilerim öncelikle. Geçen aylarda Sabırhane Kahyası adında bir roman yazmaya başladım. Benim için oldukça heyecan verici bir iş oluyor. Konusu oldukça fantastik, bir o kadar da gerçekçi. Kitabımdaki karakterlerin buradaki, benim gibi hevesli insanların hayal gücüyle canlanmasını istedim. Eğer yardım etmek isteyen olursa ben karakterler hakkında birkaç...

Yükleniyor...

İçeriğin sonu

Yüklenecek başka sayfa yok