Bubi’ Sanat, imkanı olanın değil yeteneği olanın sivrileceği; insanların şahsi popülariteye ihtiyaç duymadan üretimlerini duyurabileceği ve bu üretimler hakkında yorumlar, eleştiriler alabileceği bağımsız bir fikir platformu.

Kareköklü ifadeler ya da üslü sayılar da biliyordum,

657 rakımlı hezeyanlarım arasında.

Sustuğumda duyanı

Herkes gidince kalanı

Yaralarımı saranı

Kalbimde atanı

Adımı unutmayanı

Andım diye adını

Beni tefe koymuşlar.

Bendeki aşkın kaynağı...

Ölümdür bizi tek bekleyen dostum.

Yalnızlığın ve karanlık sokakların

Tablosusun

Ne zaman kendine sorarsan nerede olduğunu

İnsansındır, acizsindir, yaban...

Ey tebessüm ederken uzaklara
ey bir çavlanın kuytusuna sığınan
gece uyur gibi ölen
ölü toprak gibi sessizce homurdanan
Biliyor musun ustam
ben kollarımı...

kubbeleşmiyor mu gökyüzü yukarıda?

durmuyor mu sapasağlam yer altımızda?

ve yükselmiyor mu sevecen bakan

sonsuz yıldızlar?

bakmıyor muyum gözlerinin için...

bir kuş uçuyor

bana ait olmayan

bir gökyüzünde.

kanatlarında taşıdığı kutsal:

‎‎‏‏‎ ‏‏‎ ‎ ‏‏‎ ‏‏‎ ‎ ‎ ‏‏‎ ‎ ‎‎—hafiflik.

benden arta kalan sessizlik,...

Sanmıştım ki Sevgili...

Sıcaktan gölgeye tatlı tatlı esen serinlikti.

Nasıl anlamadım, çetin bir kış getirdiğini.

Ey ayrılık kelimesinin "R" harfi;

Sevgi...

bugünlerde nasılım bilmiyorum… insan ne yaparsa yapsın kalbiyle düşünmeyi bırakamıyor, akıl engel olsa da… kafamın içinden geçen o kadar an’a ait ki kelimele...

Ansızın bıraktım elimi

Hatırlamıyorum, hangi gözyaşımın

Hangi son damlasıydı!

Hangi bardağı taşırdı,

Hangi gemiyi kaçırdı

Saadeti görmeyi bekleyen gözle...

kimdir dost, sahi kimdir dost, kardeş midir? arkadaş mıdır? çok duygusalız be, insan bazen bunalır ya hani içinden çıkılmaz bir durumun daha henüz başındadır...

Bazen hayatın en dibini görürsün yorgunluk boş vermişlik, duygusuzluk nasıl desem bazen bir duvar olursun sadece, kimse gerçek seni bilmesin istersin ışığın ...

Ve nihayet,

Bir heykele dönüştüm,

İstilaya uğramış ülkelerin kuşları gibi,

Bir yuğ var içimde, bir de zamansız haziran yağmuru.

Kervan yollarında susuz atlar gibiyim,

Hara'dan uzak, ölüme yakın.

Aldatmak mıdır?

Sevmek midir?

Kendinden nefret mi etmektir?

Nedir insanın kendine olan en büyük ihaneti?

Kendine yapılana susmak mıdır?

Kendini beğenmem...

Bir gözlerin vardı,

İnsan bakmaya doyamazdı,

Ormandan farksız,

Kaybolmamak imkansız.

Bir gülüşün vardı,

İçmeden sarhoş ederdi adamı,

Bir içki kadar olm...

Psikolojisi bozuk olan ben değil,

Sana bakan gözlerimde bir serin mevsim,

Tedavi olmalısın, bu yük ağır,

Kalbimdeki boşlukta yankılanan bir çığlık gibi.

...

Ben sen üzülme diye kaç defa yanında kaldım,

Sen her seferinde benden uzaklaştın,

Gitme dedim, kal dedim,

Bir ses yankılandı, duymadın.

Verdiğim bir çiçe...