Kaçabilsem bir sabah
Uyandığım korkulu kabuslardan
Ve sen olsan kaçtıktan sonra sığındığım liman
Dümen tutan ellerinle
Aydınlatsan denizdeki yolumu
Ağla...
Bir serçe nahifliğinde selamlıyorum seni. Şeytanın cenazesinden artakalan taşlar gibi değil, gövdesi paslanmayan trenin son durağı gibi.
Dünya çok garip, be...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok