Azad Görmüş

içimde sonuna kadar açtığım pencerenin

ardındaki bembeyaz sabaha uyanmanın

sevinci yok artık

karlı sabahları sevmiyorum sevemiyorum

soğuk içlemişken içim...

                             Wim Wenders

''Der Himmel Uber Berlin'' 1987 ''Berlin Üzerindeki Gökyüzü''

 Siyah beyaz bir yaşamın içinde kendi varoluşun...

seni sevmek direniştir başlı başına

ben ise okuma yazma yaşama bilmezdim

seni unutmayı denedim

vallahi denedim

ama bir şiir yine alay etti benimle

sevm...

Hasır sepetini sırtlamış yine bir şafak vakti. 

Yola çıkışıda boşunaymış bu vakit,

hasat zamanı çoktan geçmiş.

Yollar hep çamurdan, yüreği ise bir böğürtl...

bu çirkin takvimi kim astı

boyası akmış

çivisi paslanmış duvara

sahi bahara kaç yaprak kaldı

geç kalıyormuş gibi hissediyorum 

bugünümün hüznü bu

bugün...

Sana buraya bazı şeyler koyuyorum. Yol boyunca aklında olsun. Lazım olursa açar okursun, Olmazsa da olsun, bir zararı yok burada dursun.

Şuraya bir cümle ...

Eğer insan mecazi aşktan bir darbe yemiş ise ilahi aşka doğru yürür.

Bir yalan olmak isterdim bu doğruluk ülkesinde yeter ki yazılsaydı gerçekler iki satırlık hecelerle.

Sana baktığımda gözlerinde hayat belirtisi vardı

Farkında değildim bir umudum daha yarıda kaldı

Eskiden hayatım değil gözlerim karaydı

Şimdi bunları yazar...