Barış Karataş

Şimdiyse eskilere duyduğum hasretin buğusu kaplamış tepemi. Okuduğum kitapları özlüyorum. İçine iliştirdiğim güller çoktan kurudu. Yazdığım şiirler de okunmu...

Geceydi.

Tenhaydı vakitler.

Ay kıvrılır,

süzülürdü saçların arasına.

İlkine bir parçasını bırakıp yarım varırdı girerken son dördüne.

Şehri bir pus kapl...