Akşam vakti sardı yine hüzünler
Kalbim yangın yeri gel kurtar beni senden
Akşam vakti dolaştım sokaklarda
Yırtık bir afiş seni gördüm duvarda
Biliyorum ölüm bir nefes kadar yakın bana,
Belki kendi elimden gelecek bu ceza,
Belki de tanrım acıyacak bana,
Sessizce alacak yanına.
Mutlu durduğuma ba...
Bu şehri terk etsek,
Terk eder mi bizi anılar?
Yoksa bir aynanın arkasına saklanıp,
Her gülüşte bize güler mi?
Saklanır mi günahlar sokak aralarında ,...
Dağların ucasında
Yar durmuş gecesinde
Ezgilerden uçaklar uçurur şehirser sokağını
Karıştırıp yitirir aklını bilmecesinde
Hepimizden önce dünya yalnızdı
...
Bilmek insanı mutsuz etmez. Sizin bilmiş olduğunuzu başkalarının gözünde önemsiz olmasıdır sizi mutsuz eden. İnsan bilmek için yaratılmıştır. Mutluluk bilgid...
Rabbim
Gönlüm hüzün dolu
Kurumuş yaprak misali
Dokunsan dökülecek göz yaşım.
Acıyı şifaya çeviren sen
Dualarıma sırtını çevirme
Rabbim
Ellerimi a...
Aldı dersini, döndü yüzüne
Özüne sararmış kağıtlara hatıralar verdi
Avuçlar aldı sevgiden
Eller verdi anlamadık pazarlığını
Oysa sevmek şeker eritmekti ç...
Durup durup yazma isteği geliyor çoğunlukla yazmamaya çalışıyorum bazen hızlıca gidiyor aklımda birikenler. Yaşamak gerekir yazmak için, üretmek yürümek adım...
Mutluyum, huzurluyum
Aza kanaat edip yetinmeyi öğrendim çok şükür.
Nefes almak ne büyük nimet ,
Nimeti bize verene bin şükür.
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok