İskender Sarıyel

Soğuk bir karanlık koyda yürüdüm rüyamda. Yanımda sadece yalnızlığım ve çocukluğumun anıları. Dertlendim eski dertsiz anılarım karşısında. Babam ile çözüme ş...

Çocuklar karaya vurdu.

karaya vurdu çocukluğumuz.

Geceleri ıstırap çeker gibi terledim ,

ağladım…

Hangi şiir anlatabilir anne memesinden düşmeden ölen...

Çocuklar öldü sevgilim

Bu şehre yetmiş yaşında hastalıklı babamın gözünden baktım. 

Ağladım bir çare olmuş gönlüme. 

Sevgilim sevişmemizin tam ortasında terk etti. 

Buhran ve ke...

Kış geldi. Kendim yine yetersiz ve benliğim çürüme noktasına geldi. İnsan ne kadar hayattan nefrette etse ölmemek için direniyor çünkü “umut” denilen aşağılı...