Nasıl olduğunu bildiğimi sanmıştım. Bu yolu yürümeye başlamadan çok önce her şeye hâkim olabileceğimi düşünmüştüm. Ah, ne aptalcaymış. Ne yürüdüğüm yol yolmu...
Kaybetmekten korkarcasına sevmiyorum ki seni
Sensiz günümün heba olacağını düşünerek de yanında olmak istemedim hiçbir zaman
Seninleyken ayaklarım yerden d...
Sahiden de görüyordum içini
Saydammışçasına değişimine tanık oluyordum bizatihi
Ya da sanrıydı tanık olduğum sahi
Sözlerinin ağzına gelene kadarki o hengâ...
Durmasını bilmediğim bir yer var benim.
Hep en iyisini istemenin yanlış olduğunu öğrenmiştim. Sanki en iyisini istemek çok büyük bir günah ve aza kanaat edi...
Perdenin arkasındaki silüetime bakıyorum
Silik gözyaşlarını kabullenişini izliyorum
Her şeyi aynı anda düşünme çabasına hayran kalıyorum
Bir bedende yaşam...
Belki farkındaydık hepimiz
Anlıyorduk konuşmadan
Bunca yılın ehemmiyetini taşıyorduk hiç yorulmadan
Ancak tükendik biz de insan oluşumuzdan
Varılacak yol...
Korkularımla yüzleşiyor önce bütün bedenim
Sonra bakıyorum aynaya ve gün geçtikçe değişen şeklime
Ne lazım bana diyorum bu korkmak duygusu sen çekil kenara...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok