Aklımda eksik kaldığım anılarımız
Kalmasam bile attığım kalp
Vermediğim gönüllerimin yalnız kalmışlığı
Kime dönüyor bu dünya
Dağa, taşa ormana
Ya da sad...
Hep vardı tamamlanmayan anıların eksik kalmışlıkları
Adını duyunca bağıran kalemlerden kaçan sayfanın yaprakları
Kapıdan çıkınca susan, anlaşılmayı bekleye...
Bazen boşlukta hisseder ya insan kendini
Araftayım gibi
Anne sessizliği zor geliyor insana
Ya da istemsiz kesikleri
Sahi, niye sadece izliyorsun beni
Ça...
Köhne bir ev düşlüyorum merdivenleri, basamakları durmaksızın çoğalan, demir kapısının boyası soldan sağa yukarıdan aşağıya soyulmuş, çizilmiş bir yerlerden ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok