Hayalimde canlanıp duran ince, uzun bir yemek masasıyla içim kavruluyor bu gece.

Hangi ilham ki o gelen, ta İsa'dan, Da Vinci'ye?

Kendi isteğiyle baş aşağı...

Bir hülyaysa her görenin içine dalmak istediği

Bir pembe yalan, yokluğu kanıtlanamayan bir sandalye gibi

Bir adım daha atsan yetişeceğin kalkan son treni
...

Madem insansın, kanıtlayıver;

Ne bileyim, çiçeklere gülümse,

Hayvanlarla konuş,

Orhan Veli'den şiirler oku.

Bir de "hoşça bak zâtına"

Madem insansın...

Vapura binince sanki sadece bedeni değil, ruhu da seyahat ediyor insanın.

Minik bir yolculuk. Hele gece vapuruysa pek güzel. Çantandaki tokayı almaya üşendi...

Kız sen burda yeni misin peki leyla nerde
Hani çekirdek gözlüm örümcekten korkan
Kim ulan beni herkes tanır git patronuna sor
Elektrikçi ihsan dedin mi iç...

Ötelerinize sığınan ben

Sevginin son kuruşuyla

Bir ömür yaşar

Mesela

Bir sevgi ilanı

Belki yaşamaya iter

Mesela

Biri saçıma çiçekler kondursa

Yaşam...

Hayat büyük bir yumak,

rengarenk, karmakarışık.

Gelişler ve gidişler,

İnişlerle çıkışlar,

Başlangıçlar, bitişler,

Duygular ve renkler...

Katran karası ...

bunca karamsarlık niye bilmiyorum

dönüp dolaşıp yine sana varıyorum

sen yoksan

sigaramın dumanı

kahvemin acılığı

rakımın suyu

hep bir eksik

gitmemişim...

Sana gelmeme kararı aldım 

Öyle uzun uzun da düşünmedim 

Aklıma esti ve kabul ettim 

Sen belki gelirsin diye kapıyı aralı bıraktım 

Hemen içeri gireceğin...

bu gece tanrıya beni yanına alması için yalvardım. 

ses yok, nerede tanrı? uyuya mı kaldı yoksa kulaklarını mı kapadı bana? 

tanrım nerdesin?

gözlerimi aç...

şu duvardaki oyuk, sıvası dokülmüş küf kokan oda, zifiri karanlığın sonu.. hepsi zihnimde mıhlanmış. şimdi dönsem sırtımı duvara ne çıkar ki? kış gören plast...

Karıştırıyor evimi, içimin karışığı

Çiziyor canıma bir çizik, gönlümün kırışığı 

Yıkıyorum, odamın hep eski duvarları

Yıkıyorum, kalbimin kırık dolu yanla...

Bir gölgenin rüyasıdır insan."

          — Pindaros

Ya aşk dediğin şey yarım kalan anne ya da baba duygusuysa, ya şimdiye kadar aradığın bir kucak eksikliğ...

Yazmak, kendi sesinin yankısını duymaktır;

duvardır her yazılan ve duvarı yıkabilmek umudu. Yalnızdır yazılan her şey

çünkü ne kadar açıklayıcı ve detay ...

Ölümü beklerken dinleyeceğim eşsiz bir parça.