Harabe bir evde yaşayan ihtiyar.
Topal, yorgun ve bıkmış hayattan.
Eskiden zenginmiş ihtiyar...
Şimdi umudunu yok, ne insandan ne tanrıdan
Harabeyi topar...
Doldurmuşum kadehi bir gece vakti
Doldurmuşum son bardağımı
Bir yudum almışım
Başlamışım anılarda dolaşmaya
Her şey başlamış bi anda
O anı resmetmeye ba...
Ben eskiden
Reddederdim el öpmeyi bayramlarda ve bayram olmayan zamanlarda da
Ne bileyim, bir saygı ölçütü değildi el öpmek ve türevleri benim için
-Hâlâ ...
On yedi yaşında bir ceset,
Zihni çürük bedeni sağ.
Daha on sekiz olmadan gömülmüş,
Ne duyan var ne gören.
On yedi yaşında dolu gözler,
Gözleri kör derdi...
Dışarısı bahar.
Kıpırdanmaya başlıyor benim bile içimde bir şeyler
‘’Benim bile’’
Zira içim kış.
Dışarıdaki bahar, kırıyor soğuğunu biraz da olsa içimdek...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
