Hayatı kendimce yaşamamanın cezasını onu toparlamaya çalışarak çekiyorum.
Şimdi bilmediğim bir şehrin tanımadığım bir sokağında,
Orada olmayan biriyle konu...
Sabah uyandığında nasıl bir günle karşılaşacağını hiç bilmiyordu. Diğer günlerden hiçbir farkı yoktu yani. Kalktı ve diğer odaya geçti. Masanın başına oturdu...
Çay kaşığını tutan parmaklarına baktı. Sessizlik canını sıkıyordu. Çay kaşığını kahve bardağından çıkartıp sessizce lavabonun üzerine koydu. Belki bir bardak...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok