Olmayacak duaya amin demek bu!
Çok mu dualı dudakların?
Avuçların semayı mı izler bir günçiçeği gibi?
Hiç oralı olmadın, buralı da sayılmazsın
Arafın gri...
Ne tüy gibi hafifim ne kar gibi beyazım
Soluğum dar gelir ciğerlerime
Günahlarımın çokluğundan belki
Sola çeker yürürken adımlarım
Tövbeleri çoktan düşür...
Koyu bir gece karanlığında
Bir ekran ışığı kadar aydınlığım olurdu
Sigara dumanından puslar üflediğim
Bir sen kadar yalnızlığım olurdu
Mum devri değilmi...
Sen uçurumun kenarında bir kuş
Ben vadinin tam ortasındayım
Gökten umut topla kanatlarınla
Ben acıların, kederlerin diyarındanım
Göğümde çırpsan ya kanat...
Saat sabahın dördü ve beşi
Henüz dökülmedi gün penceremden
Gölgeler zikre durmuş duvarlarımda
Gecenin en karanlık zifirisinden
Gölgeler yakalamış beni el...
Lakin bin yıldır görmedim seni
Kel bir bozkırın ortasında yeşil bir ağaç belki
Susuz kalmış bedevinin doyumsuz serabı gibi
Lakin bin yıldır görmedim seni
...
Bir şubatın gölgesinde karanlık,
Islığımın ucuna koydum sigaramı.
Ay mavi, ay kanlı, ay kızıl!
Herkesin bildiği bir sokakta unutulmuş,
Yere düşmüş bir el...
Türkçe yüklem odaklı bir dildir. Cümle yerleşim kuralına göre yüklem sonda olmalı ve vurgu yapılacak öge yüklemden hemen önce kullanılmalıdır. Bu gibi kurall...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok