Hilal Gür

Populus vult decipi, ergo decipiatur.*

Karanlığın fısıltıları 

Orada biri can çekişiyor

Ruhumdan can çekiliyor 

Yalanlara yakın komşuyum.

Ömrün son v...

Geçmiş bir tilki uykusunda, 

sökün ediyor 

Gece, sökün ve kavga 

Bir şükürsüzlük ki ruhumda 

semirdikçe semiriyor 

Yeğin bir sökün, gece ve kavga 

Her ...

Bir avuç kalmıştı bedeni 

Toprakta yeri kolayca belirdi. 

Kopabilmek şimdi bütünden ve ayrışabilmek bağların bizzat kendinden, kim kapattı imkansıza uzanan yolları?

Bir şiir çıkmayı bekliyor kalemimden, hissedebil...

Yeşilin en yoğun olduğu yerde buluyorum kendimi 

Ansızın

Yokluğunu çekip varlığından istifade ederken 

Buluyorum kaybolan ruhu

Bir fotoğraf karesinde dur...

“Kalbimde sıkıntılı bir huzur var.”

Ne anlatabilirsin bana, bilmediğim daha önce hiç duymadığım ve bana ait olmayan. Beni benden kaçıracak değiştirecek ve ...

Ben sıkılırsam cam açarım ya da insanlara içimi.  

Kaç sabaha kar soğuğuyla başladım, derin nefeslerin arzusuydu hepsi. Bolca nefes ve suskunluk. Dışarıdan ...

Suskunlaşan geceden akıp giden zaman 

Şehrin yangını, kesif ve durgun bir duman 

Kokular burun deliklerime ulaştı, ne hazin 

Yananın yerinde olmakta vardı...

Şer olan günün kalpgahına böyle hücum etti.

Bu gece ay gayri şahsi bir batışta 

Rüyalarım ve duyduklarım 

Olmak ve unutulmak 

Her şey böyle bir gecede ya...

Sahiden kaç yasağın savaşını verdin ve arzularına söz geçiremedim. Soru değil artık yazdıklarım her bilinmeyene verdiğim üstün körü bir cevap. Niye öyle diyo...