Kerem

Gecenin koynunda, yıldızların dahi unuttuğu bir karanlıkta oturuyorum. Sessizlik, duvarlara çarpıp yankılanıyor. İçimde büyüyen bir şey var; adı yok, şekli y...

Ve ben bunu anladım: yalnızlık paylaşmadıkça çoğalırmış. Belki de bu yüzden etrafım yalnız, yorgun, yavan insanlarla doldu. İnsanları kadın ve erkek, güzel v...

Sevgili tanrım neden her şeyi berbat etme hakkını hep karşımdaki insana veriyorsun? Beni mi çok merhametli yarattın, yoksa karşıma çıkan insanlar mı acımasız?

Sen küçükken ne zaman geceye baksan, en silik yıldızı bulur, ona gülümserdin. Çocuk kalbinle sanırdın ki kimse görmez onu, kimse sahiplenmez, kimse sevmez, k...

Bir yerlerde beni anlayan birileri var, henüz karşılaşmadık, belki asla karşılaşmayacağız. 

Ama bir yerlerde durup dururken gözleri dolan, kendi kendine gül...