Annemin beyaz tenine yemin olsun ki
Tanrı'nın göğünde trenler uçuyor
Vagonlarından rahmet yağdıran bir yolculuk hüküm sürüyor
Arif'in dizeleri düşüyor ...
Bu çağ dilime düşen şerh
Kursakta rehin bir avaz
Meyus gözlerde hicap dolu bakış
Son buse ölüme meyil
Yeniden varoluş sancısı
Tanrının cezası bu
Yok...
Kabus parçaları ayıklardı deniz
Yüzüne yükümlü gölgelerden
Şu yıldızı yalın ayak
Günleri doğmayarak
Sırtını duvarlara eş bırakma
Boğazına dikilmiş zehir...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok