Leyla Aydın

En derin denizlerde boğula boğula öğrenirsin tek bir nefesle yaşamayı.

Didem Madak ve Füsun’a dair.

“Canım kızım, cehaletimden şair oldum… Annesizlikten. Sen sakın şair olma!”



Çok küçük yaşta annesini kaybeden Didem Madak v...

Lise yıllarımda yarım bıraktığım bu kitabı okumaya bir kitap rafında sayfalarını karıştırdığımda müzesi için tek girişlik bileti olduğunu gördüğümde karar ve...

Gel, yürürüz öyle.

Havadan, sudan konuşuruz.

Denizden, martılardan.

Sonra, senden, benden.

Hayattan konuşuruz işte.

Sen yeter ki gel.

toprağı taze,

yeni gömülü umutlar

sökülen düğmeler elimde

delikli imiş ağrılar..

itlaf edilmiş

iğne kesiği yara

iflas yerinde,

imha hüküm kılın...

Sen, ezan okunmaya başladığında,

Kapatılan müziklerin hassasiyetini arıyorsun.

Ama asla unutma,

Kimse için o kadar kutsal değilsin bu hayatta.

Hayatın ne...

Yine bir akşam üstü,

Üstümde bütün yaşayacaklarımız kabullenmenin verdiği hezimet.

Üslubum bozuk

Ve sanki on kişilik gruptan dayak yemişim gibi

Yırtık üs...

Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın!

Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla!

Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde!

Kaç yaşındayım...

Aynadaki değilmişim yüzüm

derimi döktüğüm fayans, yalnızlıktan sen dediğim:

masa, örtü, tül perde, sandalye, tabak çanak, bardak

kaybolan yerli yerindelik...