reva

ucu dişlerimden çıkma tırnaklarıma

ev sahipliği yapan parmaklarım

birer birer giriyor içine yatacağım

öleceğim ve belki yeniden doğacağım

yatağın altlar...

seni dünden daha az seviyorum,

yarından ise daha fazla,

hangi zaman diliminde yaşıyorum,

veyahut hangi benliğimle karşında duruyorum

bir gün beklemelerim...

aynı kulvarda koşmaya çalışan iki canım vardı

biri ellerimin içindeki kurumuş kan

diğeri gözümün ufkunun değdiği yer oldu

sona ulaşmak çok zordu,

ellerim...

gerçek güzellik hakkında sorularda

barındığım bir yuva yok,

ya da bir ağaç kabuğu,

züleykar miydi adı, aklımdan kaçtı

onu kestikleri gibi yahudi piçleri...