Bu roman Halit Ziya’nın İstanbul’da kaleme aldığı ilk romanıdır. Roman 1897 yılında yayımlanmıştır.
Duygu ve düşünceleriyle, sanat anlayışıyla, gündelik yaş...
"Ben hiçbir şey kanıtlamak istemiyorum, sadece yaşamak istiyorum; kendimden başka hiç kimseye kötülük etmeden yaşamak."
Evden çıkılmayacağının bilincinde başlayan bir günde, ayılmak için masaya koyduğun kahvenin hissine eşlik eden bir "sakinlik" şarkısı.
Havalar çok sıcak burada. Soğuğa hassas bedenim bile soğuk bir şeyler yemek ya da içmek istiyor. Zor tutuyorum kendimi. Yoksa hasta olacağım.
Biliyorum, bun...
Seninle bir gün...
Belki bugün!
Ben şiirlerimden ince bir buket yapıp sana,
Senden aldığım ışığı yerleştirseydim arasına.
Beraber okusaydık, beraber kok...
Şiiri hafife almıştı bir beden.
Acısını yine biz çektik.
Bilir misin?
Son nefesimi alırken yastığımın
kokusunda.
Biliyordum.
Kısır döngülerimin alnında...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok