Meltem Yakışır

Minik çiçeğine, diz çökmeye kalktın.

Tırnaklarından önce aşındı toprakların.

Yarına iki saat, sonsuza bir gün kaldı

Birlikte son günümüzmüş gibi

kıvırcık...

Boğazdan geçen her ince titreme,

şaha kaldırdı o azgın nefesle.

En çıplağıyla küstah bir gerçeğe,

Kendimi nasıl sunarım?

Eli şakaklarında insanoğlu, 

Bi...

Ne varsa içimde, 

bıraktınız. 

Bıraktınız nehrin kenarına gözleriniz seğirmeden,

bir sepet güllü mektuplarla...

Yetinmeyi sizden öğrenemedim,

öğrenecek ...