Meryem Çur

Artık benim için tükendi umut

Mendilini yaktı zaman 

Miadını tutuşturdu anılar

Selamsız sabahsız bir güneştir bu doğan…

Bir teessürdür yüzüme dokunan rüz...

Havada poşet gibi savruluyor bu kuşlar

Yerde bir gölge gibi salınıyor insanlar

Arayan bulmak için bir varlık emaresi benliklerine

Bir gerçeklik, bir gerçe...

Bugün yine semada uçup duran kuşlardan öyle muzdaribim ki 

Sormaya korkuyorum neyiniz var, neden matemini tutar gibisiniz 

musalla taşına uzanmış ümitlerim...

Sorduğum sorular hep havada kalıyor

Ne cevaplayan var, ne cevabı

Ne kayda değer gören, ne işiten.

Bir boşluğun içinde yokluğa mahkum 

Kendimi bir sis gib...