Uçsuz bucaksız bir uçurumda uçsuz bucaksız derinliğin karanlığı gibiydik. Sonu nerede belli değildi sadece belli belirsiz sonsuz bir karanlığa sahiptik. İkim...
uzaklardaydım, yusuf'u gördüm.
gülümsüyordu bana o karanlıktan.
yüzünü seçemiyordum ama gülümsüyordu.
usulca bağrını açıp
allah'a haykırıyordu.
bir şiir...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok