Duru

Yazmanın yazılmamış bir kuralı vardır, kendini tutabilinceye dek yazma... harfler kendilerinden dökülmeye başlayana dek yazma… ama bazı anılarımız var ki bu ...

kendi omzum üzerinden baktığım uzak

yastığın yanına bıraktım çareyi

hissi ve kimseyi

en son paspasın altında buldum beni

veda diyorsun 

çekip vuruyorum ...

Çizdiğim ilk tablonun haykırışları,

Sessiz çığlıkların hissedilmiş yankıları,

Ufuklarda yanan bir ateş var!

Kıpkızıl korkularla sarılı etrafınız;

Yüzleri...

Küçükken arkadaşlarla yer falı bakardık. Yer falı diye bir şey gerçekten var mı, bilmiyorum. Soğuk bir sonbahar akşamında yaratıcı çocuk gözlerimizle zeminde...