Recep Özdemir

Ne gezerim gözü yaşlı bu yerde
Garip gibi söz söylerim, kim dinler?
Benim gibi bir zalimi kim sever?
Söyle İstanbul

Sorular çok karışık
Bi' umut sarılır kalbim birine
Cevaplar hep sırıtır
Zaman durur mu yanayım dilime
Kimim ben bir sarhoş gibi
Ararım sevgilimi bu bede...

Bahar geldiğinde mi ben böyle olurum, yoksa böyle olduğumda mı gelir bahar?🌻

çok yalnızım, mutsuzum
göründüğüm gibi degilim aslında
karanlıklarda kaybolmuşum
...bir ışık arıyorum, bir umut arıyorum uzun zamandır
aradıkça batıyorum...

Sanki çok ömrümüz varmış gibi, beklemeyi öğretiyor bize hayat.

Aşk bu dünyanın ölçüleriyle açıklanamaz sevgili. O ilkel bir acıdır, yaban bir ağrıdır. Gelir ve içimizdeki o çok eski bir şeye dokunur. Sonra bir perde açıl...

"Evrenin sana hiçbir borcu yok Kady. Sonuçta sana her şeyi zaten verdi. Senden çok önce buradaydı ve senden çok sonra da sürecek. Seni ancak hatırlanmaya değ...

"Bir film izledim bir gün, acını gördüm, acımı gördüm perdede. Günlerce kapına geldim. Evden çıkışını gördüm. İnsanlara nasıl baktığını, nasıl yürüdüğünü gör...

Ön sözler gereksizmiş, geç bildim. Okuduk yine de gençmişiz işte.
Öylesizliğin daha güzelmiş öylece...

Gün olur küllerimden
Ben yeniden doğar
Akarım, taşarım, yol olur, ben yaşarım

Artık eskisi gibi her hafta sonu birileri ile dışarı çıkmak istemiyorum. Beni yoran ilişkiler, yeni tanışmalar, yeni yüzler aramıyorum. Eski dostlukların da ...

"İyileri aptal sandığımız yerde yitirdik insanlığımızı...''

Yıldızlar bu kadar parlak iken, güneş her geçen gün daha da ihtişamlı doğarken nasıl oluyor da bu kadar karanlıkta hissedebiliyor insan kendini? Kalbim bu ka...

Gücenmişsiniz. Sizi suçlamıyorum: artık kimseye güvenmemeniz normal; size bir şey itiraf etmeliyim ki ben de kimseye güvenmiyorum. Yine de size bir şey söyle...

Sevenler, sevilenler her gün gülerler
Gülenler, gülenler mutlu olurlar
Bir bakarsın gülen ağlar
Mutluluğu birden kaybolur
Madalyonun ters yüzü bu
Her gü...

Dokuz yaşındayım, yıl 1961…Annem benim doğum günüm için pasta yapmış. İlk defa o zaman mum üfleyip bir dilek tuttum. Dileğim de şu; o sıralar Yuri Gagarin uz...

Uçuyorum...
Ama bir kafesteyim.
Beni dışarıya salıyorlar uç diye,
Niye, niye, özgürlük nerede?
Niye, niye yağmur üstümüzde?

Dudaklarım gerisin geriye çekildi; ağdalı bir sıvının ağır ağır örttüğü, korkunun biçim kazanıp ayağa kalktığı ve ‘hey bana bir şeyler söylemenin vakti geldi...

Haklı olmak ile nazik olmak arasında bir seçim yapmak zorunda kalırsan, nazik olmayı seç.

Sadece yazdıklarım benimdir, okuduğundan anladıkların değil.

Sıradan ölümlüler olduğumuzu kabul etmeyecek kadar sıradan hayatlar yaşıyoruz hepimiz. İşte yine mükemmel bir çelişki ile başlıyorum yazıma. Hayat muazzam çe...