Nihan Efra

Ne zaman güvenimi kaybettim, bilmiyorum.

Oysa daha doğduğum gün kazanmıştım.

Noldu da değiştim?

Gerçi...

Doğru ya!

Ben annemi kaybettim.

Herkese ola...

Zaman havuzunun başında

Tek başına tek Tanrı

“Ol” der oldurur.

Kişi “Hay Hak” deyip

Sayfalara ömür doldurur.

Yaşanmışlıklar yaşandığıyla kalır.

Deneyim...

"She is the tear that hangs inside my soul forever"

Bir gün sabah, artık düşündüğüm şeyleri düşünmeden uyanmak istiyorum. Bir gün farkına bile varmadan içimdeki tüm yangının sönmüş olmasını diliyorum.

Bunları çok umutsuz bir yerden yazıyorum. Oldum olası bu kelimeyi hayatıma ve kendime yakıştırmadım; umutsuzluk. Çünkü beni bir şeylerden hep umut kurtardı, ...

Joachim Trier imzalı Oslo üçlemesinin ikinci filmi "Oslo, 31 Ağustos", insanı hem saatlerce üzerine konuşturabilecek bir varoluşsal sorgulamalara iterken, ay...

özgürce saçlarımı savurmalıydım,

hayatın akışında üzerime yapışmış is kokusundan,

yüzümden akan yaşlardan eksilmeliydim.

damarlarımdan akan kanlar nefreti...

yanılgıydı sanki hepsi.

ormanda hep aynı ağacı görmekti

benimkisi.

değiştiğimi sanıp,

kırılan aynamda

kendi yapbozumu tamamlamaktı benimkisi.