Nur Emir Özdemir

odamda durmaktan bıkmıştım

mona lisa gülümsememden de

o yüzden

otobüse bindim

louvre müzesine geldim

kendimi bulmak için

orada yediğim sütlü tatlılar

...

düşünmek istemiyorum

ayaklarımı denize doğru uzatmak

ve taş atmak

kafamdaki hayaletlerden

uzaklaşamıyorum

mutluluğumda arkamda gölgeler var

su içip içi...

beynim durmuyor

hep başka başka şeyler düşünüyor

burnum kanarken

fazla bir şey isteyemem

elini veren kolunu kaptırıyor sana derler

hasta mısın usta mısı...

çocukluğum yoğun bakım

elleri bağlı

ve bir otelde

sadece yoldayım günlük

üzülsem

sana faydası yok

ağlasam

bana faydası yok

gözlerim kuru

verimsiz to...