Eda

Küçükken en büyük korkum karanlıktı.Şimdi karanlık bir odada yalnız başıma oturuyorum ki bu beni en çok rahatlatan şeylerden biri.Kalbim huzuru hissediyor sa...

Mutluluk gelir ardı sıra hüzünden

Lakin yetmez inanmak kalpten

Ruhun çıkana dek sürer acılar derinden

Unutulur geçer insan her halden

Sıkılıyorum,kayboluyorum ah yoksa yine geri mi dönüyorum o günlere.Bambaşka bir yerde olabilir miydim? Nerede olmalıydım ki zaten…Tüm hayatımı potansiyelleri...

Her kaosta bir düzen

Akışta kaybolmak üzen

Aynada her gün değişen

Yalnızlık en çok deşen

Ben ki her seferinde gücü seçen

Kendimden aldığım ne şen

Ruhum çırpınır acıyla

Sevilmek için karşılıksızca

Oysa ki tutkudan başka

Kimse gelmezdi benim kapıma

Dans ederken birbirimizde kaybolalım

Ve saatlerce...

Unutulmaz bu acı
Dertli dertli çal kemancı
Her aşkta hüsran oldu gönül
Bilmem bu kaçıncı

Hak ettim ben bu acıyı

Her seferinde yüreğim kandı

Tanrım gözyaşlarımın hesabını

Kim verecek çatık kaşlarımı

İz oldu alnımda bahtsız kaderim yazılı

Ben ...

hatırlamam hiç geceleri

mutlu uyumak fazla burjuvazi

değişir durur düşlerin rengi

açar güneşin ardında kimi

zamanla solar dünya beşeri

kalır mı hiç haya...

Sebepsiz hüzünlerin

Her mutlulukta bir parçam için

İçin ağlar durur geçmiş için

Sandığım her an ardımda izin

İçimde büyürmüş meğer geçmişin

Halbuki hiç ...

Yankılanır şuh kahkahası

Nasıl da rahatça hayatın kayışı

Yıkıp yıkıp gitmelerin sıradanlığı

Çoktan affetmiş kendi günahını