Rabia Tezel

ruhumun ikiziymiş
bu tuttuğum ellerinin iziymiş
ecel gibi çağırıyor kabuslar beni
gittiği gün içinmiş

ne güzeldi kokun üzerime sinmiş
alev almış içim ...

İçim sıkılıyor, şehri terk ettiğim bir yamacın başında

Seslere karışan sessizliklerim buhran olup dönüşüyor

Göçüp giden ömrüm gece yarısında matem havasıyl...

Bir kez öpmüştüm. Turşu kuruyordu. Yumuşak zemine pütürlü bir iz. Sarımsaklarından başını kaldırmadı, soymaya devam etti, elinde bıçak yoktu. Koltuğun önünde...