Bir perdenin ardından izliyor gibiyim dünyayı
Bedenim yaşıyorken bilincim her şeye tepkisiz
Ben yönetmiyorum, ne hareketimi ne vaktimi
Gölgem bile düşmüyo...
Bir perdenin ardından izliyor gibiyim dünyayı
Bedenim yaşıyorken bilincim her şeye tepkisiz
Ben yönetmiyorum, ne hareketimi ne vaktimi
Gölgem bile düşmüyo...
Kalabalık, gürültülü bir bedenin içindeyim
Vicdanımı rahatlatacak bir nedenin peşindeyim
Varlıkla yokluk arasında kaldım, bilmem neyim
Bilmem neyin elleri...
Hayatı dışarıdan izlerken birden içeride olmak istedim
Nefes almayı bilmeyen her hücrem endişe ve korkuyla titredi
Kendime bir ses bir beden beni tanımlaya...
Altın çiçekleri kopardın gerdandan
Şimdi sarı yağmurlar döküyor ellerimiz
Evlerinden kaçıyor tenhalar
Sokaklara doluyor içlerimiz
Budanıyor yürekler kend...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok