Safa Tuna

Kara bulutlar süslemiş saçlarını

Elim pençe, buz, yıldız gibi

Mesela, mezarlıktaki çam ağacına konmuş,

Güvercin gibi.

Yalnız mezarlıkta mıdır ağaç?

Bir ...

Canlar göçüyor, saçları beyazlamadan.

Sandal ile deryaya yürüyen canlar,

ölüyor.

Suçsuz, akşamları bitkin halde

ocaklarına sığınanlar,

Muallimler, on al...

Sinemde iki katlı konak.

Yeşilin en derini,

Karanın en karası,

Saltanat terası kadar

Uç bucak derin bir çukurun sinesindeyim,

Oda görmez, kulak işitmez
...

Nacizane yüreğim, ahşap

konak.

Karanın sükuneti

Mavinin sedası kadar,

Kurak, muhtaç toprağım var.

İhtiyar çatılar altında,

Bir demet yaşam

Hanemde ne ...

Zarfın derinlemesinde armonika

Kabzası ahşap, pipo.

Ayrımlı müşterek koku vardı.

Atmışlar, mutlak yetmiş kokuyor

Benim,

Benim elma ağacım

Üzerinde kepe...

Benim lügatımda yoktur

Beyaz kundura giyen.

O kadar temiz midir kalpleri,

Kirli gezebiliyor mudur Fatih'i,

Beyazıt'ı, Süleymaniyeyi.

Korkarım adım atmak...

El pençe divansın,

Mahkum musun, insan mı?

Nerede medeniyet, haklar

Düşünmek mi? Onlar yorulurlar

Konuşmayanı hor görmeye

alışmıştır insanlar.

Bir gün ...

Ben ağaçlara şiir yazarım

Budanmamış, sahipsiz dallarına

Yaprakları toprağa karışmış,

Erimiş yapraklarına.

Ben vakit bilmem,

Soğuk suyun uyandırışına

R...