Senanur Şahinoğlu

Aşık ile günah aynı bedende

sırdaş,

Birbirine karşın duyguların

yoldaşı.

Kalbimde yanan ateş, yanlışa

meyleder,

Ruhumun derinliklerinde

şehvetle özdeş...

Madem bu kadar kırılıp kopacaktı uçlarımız;

Ve artık birbirimize uyan girinti çıkıntılarımız da olmayacaktı,

Ne diye birbirimiz için bu kadar kılıf uydurdu...

Parça parça kalbim, üstünde tepinir canavarlarım 

Çatır çatır sesler kafamda yankılandı ve Tanrıya yakardı

Göğüs kafesimde alevli rüzgarlar, ben seslendikç...

Göğüm siyaha boyandı

Sokağında dolaştım usul usul

Adımlarım bile farkına varmadı

Ben bir uçurum kıyısında;

Yarınsız

Bir akşam üzeri babama hasret kaldım...

ömrünü çevirdi gözü doldu

hayret ve heyecanla susadı

geri gitti geri geldi

değişmedi aynıydı

susamak susamamak bunamak

minimal hayatın maksimum acıları
...