serhat aygün

ağaçlar yürürken dökülür,

kaybolur günışığında ısısı gözlerdeki karanlığın

sevgilim bilmediğim dilde konuşur

-weran ezim malim xirab, halim, xirab.

ben b...

aklını bulandıran ölümden geliyorum,

ellerinin bir kıtayı ikiye bölüşünden

ve kasıklarının döl yatağı yuvasına çiçekler dikerek

allahtan ve kadınlardan ha...

bu elleri bana sen verdin,

tütünler ıslattım, tütünler sardım, yüzümün defolarını taşıdım kalabalık çarşılarda.

duaya uzanmadı hiç, annemi üzdüm,

bu eller...

ayaklarımı yiyen kuşların, kanatlarımın olmadığından haberi yok allahım,

bir düş-üş ki, düşüyorum boyuma.

çingenelerin gözlerine bakmıyorum, beyaz çingenel...

yaşamak lanetini alnıma işleyen senin ellerindi,

ellerindi, karanlık gecelerde gözlerimdeki uykusuz delik.

evin ortasında duran ulu orta hata, gürültülü ka...

henüz seninle çekilmiş bir fotoğrafım yok, 

oysa ihaneti mendil, seni sır gibi ceplerimde saklardım.

avuçlarımdan kaçıp anneme ulaşmayasın diye

her gün he...

içimde kendimden yonttuğum bir uçurum,

içimde kendimden hiçbir şey.

pamuk ipliğiyle atılan düğüm,

gözlerimi kıs, bebeklerimi büyüt, çocuklarımı öldür.

an...