Bu İstanbul yokuşu ayaklar altında,
Bilmek Tevfik mi Said mi yatan toprakta,
Âh İstanbul, sana zahmet vermeden yaşamak bir aşiyanda,
Ve şakımak bir İstanb...
herkes aynı kelimeleri, cümleleri kurdu şiir yazarken
ben sana var olmanın anlamsızlığını anlatmalıyım şimdi
derin bir keder ortamında
elimizde kadehler t...
Gece şimdi gece
Zifiri karanlık sessiz
Boğulan maviler gezinir
Kırmızısında ateşin.
Sabahlar hep sabah
Gündüzler kapıda
Altı oyuk tahta beşiği
Ağlatı...
Bir çiçek açtığında
Bir eski avluda
Diyor ki
Çalıda sarı bir çiğdemim ben
Ve senin çok eski cümlen
Sen otursan, gitmemiş ki! olsan
Ben sana bir eski ...
Bir şaman öğretisi şöyle der:
Doğada hiçbir şey kendisi için yaşamaz
Nehirler kendi suyunu içemez
Ağaçlar kendi meyvelerini yiyemez
Güneş kendisi için ıs...
İnsanlar , yürüdükleri yollara çakıl taşları serpiyorlar , oradan geçtikleri belli olsun diye. Herkesin, kendi rengi var. Kimi siyah, kimisi beyaz , kimisi y...
Beklemek, bir tür eklemektir.
Umuda umut, hüzne hüzün, sabra sabır, derde dert...
Şayet umuda eklediğin umut, gözlerinin ferini söndürmezse.
Hüzne eklediğ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
