Ev sahibimizin oğlu vardı, Muhdi.
Bir poşet dolusu bilyesi vardı; kemik, cıncık, meşe. O dizer, ben izlerdim. Bilyelerin içine taşınan renkler, dünyayı tems...
yine ben geldim. yine saçma sapan fikirlerimle, yine
seni yine kendimi yine onu anlatmak derdindeyim.
ben nötr damın kamburu.
tanıştığıma çok memnun oldum...
bugün benim ilk günüm
yarın
son günüm olabilirdi
bunu
ölü bir adam gibi düşünüyorum
birilerinin mutlaka ölmesi gerekir.
ben
kumları içine çekilmiş den...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok