İçimin ayazı tutuştu yine
Yokluğundan rengini alır gece
Kaç mevsim, kaç nefes kaldı
Sıcağından kurduğum düşlere
Müebbet verdik kavuşulmaz hasretlere
Ah...
Bir şey anlatıyorsun gözlerinle
Dilin sussa ne olur
Bir yol bulalım seninle
Hakikate açılmasa ne olur
kimse göremezdi gözyaşlarını
halbuki gördüm hızlarını.
süzüldüler yanağından, koyamadan tanı.
birbirinden farksızlardı,
hepsi tek bir sebep için akıyordu...
Ben çok bekledim;
Durakta otobüs,
Hastanede sıra,
Ramazanda pide.
Seni de beklerim,
Ne olacak?
Zaten gelmeyeceksin ki.
ve yine o delip geçen düşüncelerde
ve yine büyük bir kaygı ardından,
yine sebepsizce çöken hüzün ve korku
ben ne yapıyorum burada dedirttiren.
Çekilip bi...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok