Fütursuzca vurmuşum pas tutmuş kaderin kör çarkına
Kollarım neredeyse kalbim kadar ağrımaya başlamıştı
Gözümdeki yaşlardan göremiyorum kendimi
sığamamışım...
Bir savaş ki bu yıllardan beri süren
Karşımda düşman gördüğüm kendim
Bir adım daha yaklaştıkça zaferime
Kendimi yiyorum üstelik düşmanımda bendim
Çıka...
Bulmaktı aslım görmekti tanrı'yı
Dayadım merdivenleri gökyüzüne
Bıraktım her şeyi arkamda indirdim gardımı
Vardım sonunda kıldan köprüsüne
Hayâsızca bekl...
Vazgeçtim benliğimi çürüten düşüncelerden bugün de
Oturup bir fincan kahve içeceğim yalnızlığımla
Neden böyle oldu narin biriydim aslında özünde
Nasıl ...
Kararsız ve dargınım
Umutlarım solarken
Ben bir kendime yangınım
Gecem gündüze çalarken
Belki de son çıkıştı bu
Bakmadan etrafıma girdiğim
Söylesen ya ...
Ne ben kaldım geriye
Ne de bir esinti
O gün sarıldığımda sana
Yollarımız son kez kesişti
Ne sen kaldın şimdi
Ne de gözlerinin kahvesi
Aklımdan çıkmıyor...
Ah bu beni çürüten düşünceler
Bilemem nedenini bulamam yolumu
Kapının ardında kimin durduğunu
Güneş doğuyor yine ufuktan
Son yudum kaldı kadehimde
Kaç g...
Kendimi kandırmışım bunca zamandır
Bu dar dünyanın kalabalık şehirlerinde
Kimsesiz sokakların sessiz banklarında
Karanlık pencere önünde solmuş çiçeklerde...
Ölmüşüm yine bu aralar
Alıştım gerçi ilk seferim değildi
Parçalar içimi kimsenin duymadığı naralar
Bu derinden uğultu kalbimin sesiydi
Soğuk ve kırgın hi...
Toplanmış masanın etrafında oturur hayallerim
Sanki hep ordaydılar
Çektikçe kendimi geriye bir hiçten ibaretim
Aynadaki yabancıylaydı aslında tüm husum...
Attım zarları son defa bugün
Dönüşü yok artık bu yolun
Tüm savaşımı oynadım kendim ile güzün
Bitmek bilmedi beynimde ki soygun
Bir ömrü sığdıramadım bu...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
