Zamanın durduğu, suların mavi aktığı, güneşin sevgi yaydığı bir köyde kitapla beslenen yaşlı bir adam yaşarmış. Ve okumadan başladığı günü, günden saymazmış....
Seni aradım
Her savaş meydanında
Bir çocuğun gülüşünde
Sabah ezanından hemen önce
Seni bekledim
Çıkmaz sokaklarda
Tenime çiğ yağıyordu
Haberin yoktu
...
kainatta ilk kez bu gece tek kaldı dünya
bir sen varsın bir de arsenik
oturmuş Dostoyoevski'nin öğütlerini dinliyoruz
her zaman buradasın yalnız gürültün ...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok