Volkan

"Aslında dışarıda olandık. Yaşamın döngüsüne, sürüp giden düzene ayak uyduramamış, yaşam tarafından bir safra gibi dışarıya kusulmuş. Sesini, kokusunu, tenin...

Gözleri kapalı bir kedi
Kimsenin bilmediği bir dilde
Kadının doksan dokuz ismi var dedi

Işık, yalnız sanıyordu nesneyi!

Ters yana düştü gölgesi;

karanlıkta kaldı imgeler...

Eyyy eşyaya şeklini veren 'boşluk' dedi Tanrı:

Yokluğun kadar varsı...

Etten duvarlar örüyor zaman…

Cüzzamlı kadınlar gibi geçiyor yanımızdan

korku dolu düşlerimiz!

Ellerimi uzatıyorum,

ellerim çiçek açıyor acıdan!

Rüya ile...

Hiçbir şeyin olmadığında kim'sin? Yaşamın şans ya da hak ediş adı altında konfor alanına entegre ettiği o somut 'kaynaklar' dan arınınca kim? Tek başınayken ...

İçe bükümlü bir ayna

Bir dostun gerçek yüzünü

Kanının aktığı yerde gösterir

O zaman yitiririz kimselerimizi

Biz de kimsesiz oluruz

Sensiz sokakların sen...

Donuk ve kırgın elem çiçekleri açıyor,

kalbimin güneş görmeyen kilitli odasında...

Nicedir ötmüyor guguklu saat,

sabahlara horoz çığlıklarıyla uyanmıyorum...