Edebiyat > Şiir

bir ressamın tuval fırçası gibiydi;

fırçayı sürdükçe karmaşıklaşan

sade, yalın anlaşılmaz olan.

gece yarısı yıldızları seyre dalmak;

kirli dünyanın kaçış...

İçim, içime avaz, dile söz düşmez

Bir başka yangın bu, bitmek bilmez

Sustuklarımdan, göz gözü görmez

Kabullenmeye bırakmak kendini

Zamanın acıyı dövdüğü anlarda her haliyle hunharca

Kıl kırk yarılmışken, kabullenenin teslimiyetiyle 

Kabullenmeye bırakmak...

Bir sesle havalanan tanıdık

Bir sığırcık sürüsü

Bir kuyu başında kavaklardan

Masmavi bir gökyüzü

Altında ıslak çorapları

Vura vura kurutan

Bir çocukluk...

VERMİLLİON

bir bok böceğinden daha az gerekliyim ekosistem için

biliyorum hazırlıklıyım ölmeye ve daha sessizi daha erkeni de kabul

tam burası için hatl...

Ayarı kaçmış subap gibiyim,

Sosyal hiyerarşiyi sağlamak zor,

Ya kırılıcağım,

Ya değişeceğim.

Akordu bozulmuş tek bir telim,

Kendi sesime tahammülüm kalm...

Gözlerin gökyüzü, mavi, deniz

Ve yalın ayak bir çocuk gülmesi

Saf ve temiz

Gözlerin bir serçe tedirginliği

Yol gitmeli, göçmen kuşlar çaresiz..

Baharı g...

Gözler, beni hayâta bağladı.

Gözler, çiçeklerimi dallarından kopardı.

Gözler, solmuş umudumu cânlandırdı.

Gözler, yüreğimi parçalayıp elime verdi.

Gözler...

Suların karardığı

Ve suların kara ağladığı

Kuzguni ve kurşuni bir şehir geride kalan

O şehir ki tüm dağ susmalarının şehri

İnadına gök doğdu avcumun orta...

Rüzgarı hissediyorum kavgalarımın içinde

Yüzümde kanın o kızıl serinliği

Bayraksız cephelere çökmüş karanlık

Ellerim öfkeyle karışık

Dalga sesleri yüksel...

Benim adıma da konuş

Nasılsa ölüm susuşunda dillerim

Ben konuşamıyorum

Dilimde eşek arıları

Nasıl da öksürtüyor beni

Çıktığım bu karanlık yokuş

Benim a...

Kanadı kırılarak öldürülmüş

Güvercinler mezarlığıdır kalbim

Gücü yeter mi hiç

Ölmüşü diriltmeye 

Öldürenden başka kimsenin

Buğdayla kandırdım bir kuşu

Ellerimle öldürdüm

Ve gözlerimle gördüm

Bu topraklarda vicdan

Daha kutsal değil buğdaydan

karmaşa karmaşa

gidip gidip dönmek geri

içinde dövüştürdüğün pişmanlık askerleri

daha ne kadar yaralayabilir ki seni

farzedelim ben fesleğenmişim

sen bü...

ömrümün nahif bileşeni

yorgunluğuma çay içer misin diye soranım

çayıma dem katanım

yüreğime üfleyenim

kadrimi bilenim, elimi tutanım

çorbamı ve sevmeyi ...

Sakla samanı derdi annem hep

Öğretmeden

Sapla samanı ayırmayı

Deneyerek öğrendim bende

Her kaybedişim de

Saman gibi içten içe yanmayı

İpek saçlı, al yanaklı, ay dudaklı,

Yepyeni tazecik bir Cumhuriyetmiş gibi,

Kıvranıyor, dört dönüyor tohum

Bundandır toprağın bütün sancısı

Ekimin 28 ind...

Ağustos başında bir akşam üstü

Düştü toprağa tohum

Alnından düşer gibi

Torna tezgahında bir ustanın

Kendi mezarını kazan

On altısında bir madenci çocuğu...

gece gelmese üstüme bu kadar

neye yarar oyuncak tanrısına inanmak

çocuk kalmak varken sonsuz göğün altında

koştum 

       düştüm 

               koştum
...

Yazıyorsun;

Kaleminin başından aşağı serin sular döküyor hayat.

Kelimelerin şeffaflığına eriyor için.

Biliyorsun, asla silinmeyecek akıttığın mürekkebin.
...

Yalın halden kurtulan düşlerde verilen bir savaştı bu..

Ayılmak yıllar sürdü...

Örtülen gerçeklerle haksızlığa bulanmış sevgisizlikler

Hepsi de kült bir r...

Gönlündeydi eşsiz güneşin özü

Sen sandın ki bu yüreğinin közü

Gün boyu huzura yeter tek bir sözü

Söyle bana kaç renkte sıcaklığın var

Gözlerin ayna sandı...

Hani çilingir sofrası kurmuşlardı ya

Sahildeki duvar dibine,

Ben de özenmiştim onlara,

Hatta oturacaktım masalarına...

Bugün yine oralardaydım sensiz.

...

salyangozun başına yıktım evini

çıtırtıyla kırdım,

fark etmedim

Bugün oldu bu,

yalnızlıktandı.

içimin kulbu kırdı onu,

onunla aynı dünyaya yetmedim...

Cehalet kokuyor rabbim buram buram cehalet.

Şu kullarına sen ver hidayet.

Aklı selim ile düşünüp taşınmayı nasip et.

Sen veresin kullarına selamet.

Doğru...