çare aradıkça kayboluyorum ışık zerresinin bulunmadığı gölgeli deryalarda
içimdeki umut, geride tek iz bırakmadan terk etti beni
bu döngüden çıkamayacağım...
İçinde birçok duyguyu barındıran, aynı anda hüznün ve çaresizliğin ardından doğan umudu bestelemişler sanki. Çok özel, benzersiz...
gözyaşlarını bulutların ağlamasına saklayan biriyim işte, belki de anlıyorumdur onları. ve onlardan beklediğim tek şey özgürce ağlamalarıdır. "ya ben bulutla...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok