Açelya

Öyle bir yalnızlık ki geceden taşan

Damımdan akıp kovamı dolduran

Ağlak çocuğu peçeyle saran

Korkunç gecenin geçi

Tüm mumlar

Bir nefes ruhla söndürüldü ...

adamlar dünyasında

sıkışmış gölgelerle

yasak çığlıklar cam fanusta

her yirmiliğin başı ayaz

ve kaçarken yakalanır kaptan

söyle bu deniz kaç bardak su ed...

gönende yeşeren tütünleri yak bağrıma söndür 

bu daktilo bu hırs bu kemoterapi 

çıplak ayağın medeni yetsin çündür 

boğazımdaki bu harbi, basbayağı, zorba...