Gözde Aktaş

‘’Perişanlık içindeyken mutlu günleri anmak kadar büyük acı yoktur’’. Der Dante.

19 yıl sürgün hayatı yaşamış, delicesine sevdiği kadına...

Ölü çiçekler yeşeriyor kimsesiz mezarlığımda

Umut olamıyorum yeni doğan güne

Ayak basıp eziyorlar yorgun ve biçare olan gönlümü

Demirlerden atlıyorum

Pas...

Adını anmak getirir baharların en güzelini 

Serden değil benden geçiyor gibi

Rahvan atlar koşuyor umut bakışlarına

Yusuf’ un gözleri lâl eden güzelliği se...

Ellerinde hayat bulmuş bir şiirin son dizesi kadar yorgunum

Kimi kimsesi olmayan yaşlı hasretler tutuyor ellerimden

Gözlerine baksam içimden kanatlanıverec...

Ne gemiler kalkar yüreğimden sana doğru

Ne acılar büyütürüm içimde hepsinin tohumu sen

Birden çalar kapımı yorgun ve yorulmuş gözlerin

Birden üşüşüverir d...

Sende gördüğüm bir derin dumandır

Dehlizler kadar engin senle ben kadar uzak

Biz ki ellerimizle yaratırız derdimizi

Şaraba meyyal hayallerimiz yaralar biz...