Ali Özdemir

@aliozdemir

analog 35mm nevofilm

Yanlış limanlara attık demirleri. Sonunda alıp ardımıza rüzgârı yelken açtık yalnızlığın derin sularına. Değmeden gözüne kimsenin, silik bir kara kalem yazıs...

sanat edebiyat düz yazı yalnızlık

toronto cntower kanada

antalya kaleiçi

Hayatın anlamını düşündüğümde eskiden kendim odaklı düşünür işin içinden çıkamaz ve anlamsız işte derdim (iç sesimde). Bugünlerde ya da bir süredir düşünüyorumda sadece ben değil dışarı çıktığımda gördüğüm onca insan ve gözümle bile göremediğim onca canlı hepimiz ne için burdayız. Ve bunların ardından sık sık aklıma gelense tüm bunlar sanki bi oyunmuş fikri. Çünkü anlamsız geldikçe oyuna benzet...

"How could I ever know you?
When everything lies in disguise
How could I ever forget?
Those eyes looking for my weal"

Hiçbir zaman sıradan bir parça o...

Dinginliği bulmuş, dahası bunu hayatının her yerine yerleştirebilmiş bir insan olmak istiyorum. Şimdilik çalkalandığım da çok olsa da, bir gün, diyorum. Umarım.

142

İçimdeki gezgin tutkusu sanırım. Kendimi bir yıl yollara vurmak istiyorum. Zamandan, mekandan bağımsız bakmak istiyorum dünyaya. Sadece bakmak... Henüz küçük zamanlar dışında deneyimleyemedim, bakalım.

tekrar tiyatro yapabilmek :( sahneler,turneler :((((

Son bir umut üflüyorum bu züppe şehrin meteorolojik kaosuna

Hava parçalı fabrika dumanlı

Tepemde çirkef bir vardiya amiri

Yaşamaya çalışıyorum

Nefesim...

gittiğim her yerden çaresizce dönüyorum

dönmek zorunluluğundan olsa gerek

hiçbir yeri görmediğim yer kadar özlemiyor, atmadığım adım kadar sahip çıkmıyorum...

uzay ay kadraj

tasarım illüstrasyon resim

Aslında biraz önce okudum bitirdim ama gene de yazmak istedim. Bütün George Orwell kitapları gibi önce karanlık başlayıp, sonra insana ölçülü bir umut verip ...