Yola çıkmadan evvel hazırlık yapmayı severim. İhtiyaç duyabileceğim şeyleri düşünür, çıkabilecek aksilikleri hesaplar, diğer ihtimalleri öngörmeye çalışırım....
Hüznün duvarları kırık hüznün çeperleri mor
Güneş dağların ardından doğmadan
itelendi umut çizgisinde umutsuzluk, mutsuzluk
Asma dallarına tünemiş bir düş...
Vedaları sevmiyorum hiçbir zaman; eskisi gibi beraber olamayacağımızı, o insanın farklı hayata geçiş yaptığı algısını değiştiremiyorum kendimde. Vedalar kara...
Uzun zaman oldu buraya bir şeyler karalamayalı zira hissettiklerimi nasıl aktaracağımı çözemediğimden sanırım. Kendimi sakinleştiriyorum sürekli zira neredey...
Biliyorum sana giden yollar kapalı
Üstelik sen de hiç bir zaman sevmedin beni
Ne kadar yakından ve arada uçurum;
İnsanlar, evler, aramızda duvarlar gibi...
Canlılık politiktir. İyice düşünelim.
Bu da uzun bir insanın, uzun soluklu ve kötülükte başarılı varlığının baskısıyla uçuşan gerçekliktir. Aşağı yukarı böy...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok