Aslı Çelenk
@aslicelenk
“Yol, kendine bir yer bulamamış kişinin özlemidir.” demiş şair. Nitekim ben de kendimi arıyorum işte, yaşadım sandığım bi’ ömrün gölgesinde.
Sen ölü bir lehçe değilsin,
söz değil, sözlüklerle geldin.
Akışının tazeliğiyle su yüzündesin.
Usulca batarken savruluşlar en dibe,
bir kedi, ruhumun tel...
Ben şiir yazmamalıydım
bu envai karanlıklara.
Örgümü de yarım bıraktım
aklımın şişli yumağında.
Eh, mutluyum da arada
Allah sizi inandırsın
-Yağmurlar ...
Alarm kuruyorum
o bankın köşesine ilişmeye.
Acelem yok
bir başınalığına yetişmeye.
Sesinin soğuğu sarartıyor beni.
Hayır, sana şiir yazmıyorum
şiir oku...
Ölüm şimdi kaldırımları dolduran yalnızlığımda,
omzuma yük bir tüy.
Uçmasını dilerken
ve uçmasın diye sendelerken,
nefesimi tutup atıyorum çarpık adımlar...
Adına lütuf diyebilmek uğruna,
Boynunun sıcaklığını bahşet ruhuma.
Sanki seninle hep,
bir göl kıyısında
İnce bir dal gibi tazecik ve canlı.
Işık, gölgel...
Artık soğuk değil
yüzüme çarpan nefesin.
Gülüşünü ısıtan yatağın
oda sıcaklığında.
Bütün öpüşlerin tadı
zihnimden silinirken bir bir,
istesem de konuşa...
Ben yol üzeri bir botaniğin solmuş gülleri,
yeşertmeye çalışmayın, koparmayın dikenlerimi.
Canlanamaz kararmış sarılığım, anlayın.
Esmesin rüzgarlarınız y...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok