Koyun saymam gerekiyor ama
Karabasanlarım tekli sıra da.
Atlamaya başlarlar birazdan
Bi kabusun ortasına.
Uyumam gerek
Ama gerekliliklere pek uyamam
...
Koyun saymam gerekiyor ama
Karabasanlarım tekli sıra da.
Atlamaya başlarlar birazdan
Bi kabusun ortasına.
Uyumam gerek
Ama gerekliliklere pek uyamam
...
Gün gibi söndüm
Gece gibi çöktüm
Dizlerimin üzerinden sesleniyorum,
Dizelerim üzerinden:
Bir yıldızı pusula edinsem!
Karanlığın pusulanan endişelerimi...
Kuş cıvıltıları ve ölüm fısıltıları,
Arasında bir yerdeyim.
Özgür olmak için illa kanat mı gerek?
Ruhum bedenimi terk ettiğinde gör beni.
İçime attık...
Geçmiyor saatler.
Yelkovanın akrebi geçtiğine bakma sen.
Yanaklarımı alsa sel,
Özlemim boğulmaz Asel.
Yine de yolunu bulacaksan ak sen.
İşe bak sen...
Ben, benden gideli,
Kimseye de kalmadım.
Gerçekler sırtıma bindiğinden,
Ben de yalandan ayaktayım.
Çelmeler gereksiz zahmet,
Ayakkabılarımı bağlamadı...
Öncelikle dile getirmek isterim ki bu yazdıklarım diğer yazdıklarımın aksine bir edebi, felsefi ve/veya çekicilik içermiyor. Biraz daha iç dökümü gibi bir du...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok